شروع خرابکاری ها

چند روزی گل پسرمون سینه خیز رفتن سریع رو یاد گرفته یک حالتی بین سینه خیز و چهار دست و پایی رفتن برای همین هم دیگه هیچ چیز از دستش در امان نیست صبح که میشه کارش وشروع میکنه یک دور کامل دور خونه میزنه و هر چی که ببینه رو بر میداره و... از روزنامه هایی که پاره پوره شده جعبه دستمال کاغذی که برگه هاش بیرون ریخته شدند یا سفره غذا که حتی یک لحظه هم نباید ازش غافل شد یا ظرفهایی که ناغافل شکسته شدند گاهی همین طور که میره زیر میزهای مبل گیر میکنه و گریه که بریم نجاتش بدیم . به هر حال تمام اینها برای من و باباجون خیلی لذت بخش و قشنگ چون نشان دهنده رشد وپیشرفت بچه هاس که تو هر سنی به مقتضای خودش کارهایی رو انجام میدن  و همچنین کنجکاوی که دنیای اطرا فشون رو بهتر وبیشتر بشناسند.که فقط باید بیشتر وبیشتر مواظب و مراقبشون بود.

 و باید از خدا بخوایم که قدرت درک و تحمل تمام اینها رو به ما بده که قدر تک تک این لحظه ها رو بدونیم و شکرگذارش باشیم.